Wat maakt Namibië zo bijzonder?
Na mijn eerste bezoek aan Namibië kocht ik op het vliegveld van Kaapstad, vanwaar we terugvlogen naar Nederland, een enorm groot gebonden boek over Namibië; in de handbagage kon het net mee. Kleine stukjes tekst in het boek en vooral prachtige paginagrote foto's van bijzondere plekken in Namibië; de zandduinen van de Sossusvlei, Fish River Canyon, de Skeletoncoast, Etosha, Waterberg en andere bijzondere plekken. Vaak verdwijnen boeken meteen in de boekenkast, dit boek heb ik regelmatig opengeslagen om nog even na te genieten. Namibië is minder bekend als bestemming dan het naastgelegen populaire Zuid-Afrika. Het is waarschijnlijk de reden dat mij regelmatig gevraagd wordt: 'Hoe is Namibië, wat maakt Namibië zo bijzonder?"
Deze vraag hoef je mij maar één keer te stellen. De Sossusvlei en de Himba en Etosha zijn voor mij hoogtepunten van de reis door Namibië, lees er meer over op Himba Namibië en Sossusvlei Namibië, maar er zijn nog veel meer bijzondere plekken die je alleen hier in Namibië vindt.
Lees over unieke bomen, canyons, woestijnen en rotstekeningen
Namibië brengt je twee keer aan het huilen. "Als je komt; zo leeg, zo droog, zo weinig mensen. Als je gaat; hoe kan ik ooit zonder deze leegte, dit prachtige land".
Groot en dunbevolkt
Om te beginnen met de leegte, Namibië is heel groot en heel dunbevolkt. Ter illustratie; bijna net zo groot als Frankrijk en Italië samen qua oppervlakte en na Mongolië het dunbevolktste land ter wereld. Waar er in Frankrijk en Italië samen zo’n 125 miljoen mensen wonen, zijn dat er in Namibië in totaal 2,5 miljoen.
Kaal en uitgestrekt, met wegen waar je in dagen niemand tegenkomt - dat is geen pretje als je een lekke band hebt weet ik uit ervaring-, plaatsnamen met de namen als Solitaire, veel onverharde wegen. Je bent regelmatig in the middle of nowhere. Maar zo mooi.
De kokerbomen
Deze bomen heb ik alleen in Namibië gezien. Prachtige waaiervormige takken en een bijzondere stam. De naam komt van de kokers van de San of de Bosjesmannen zoals ze door de buitenlanders genoemd werden.
Ze maakten kokers voor hun pijlen van de holle takken. Het giftige melksap dat uit deze vetplant komt wordt ook wel rhino ice-cream genoemd, neushoorns zijn er gek op. Zij kunnen er tegen, kleiner wild en vissen niet, daarom gebruikten de Bosjesmannen het gif voor hun pijlen. Je vindt ze langs de Fish River Canyon maar vooral in het Quiver Tree Forest, waar zo'n 250 exemplaren tussen de rotsen groeien. Het bos is een nationaal monument.
Woestijnen; de Kalahari en de Namib
De Kalahari
Als je landt in Windhoek, de hoofdstad van Namibië, en je reist naar het zuiden, dan is de Kalahari woestijn waarschijnlijk de eerste woestijn die je ziet in Namibië. De Kalahari, -de lokale naam ' het dorsland'-, golvende duinen, rood zand en geelgroene begroeiing. Het is een semiwoestijn, waar het uiteraard droog is, maar er valt nog wel zoveel neerslag dat er wel begroeiing is. Veel bijzondere dieren hier zoals springbokken, struisvogels, giraffen en tal van bijzondere planten.
De Namib
En dan is er in Namibië nog een zeer unieke woestijn; de Namib. Volgens de informatie 43 - 80 miljoen jaren oud- wie het weet mag het zeggen- en daarmee de oudste woestijn ter wereld. In de Namid ligt het Namib-Naukluft National Park. De naam is een combinatie van de Namibwoestijn en het Naukluftgebergte. Een gebied met een oppervlakte van bijna 50.000 vierkante kilometer. Ook al zo groot, zoals alles hier. Op bijna alle afbeeldingen van Namibië zie je de Sossusvlei, de klei-vallei in het midden van de Namibwoestijn, met zijn enorme duinen met hun bijzondere rode kleur.
Rode duinen
Het zand van de duinen bestaat voor een groot deel uit silicum. Het rood van de duinen is afkomstig van een dun laagje ijzeroxide. Je zou misschien verwachten dat het zand in dit oeroude gebied is ontstaan door erosie maar feitelijk wordt het zand door de oostenwind aangevoerd vanuit de Kalahari. Het woord “vlei” is een Afrikaans woord en betekent “meer”. De naam “Sossus” komt uit de Nama-taal en betekent “plaats waar water samenkomt.”
Het regent hier overigens zeer zelden, eens in de 50 tot 80 jaar. De vleien, zoals Sossusvlei maar bijvoorbeeld ook Dead Vlei, houden wel zo lang mogelijk het regenwater dat valt in hun kleigrond vast. Vooral Sossusvlei leeft hiervan op: grassen groeien en er groeien zelfs gele bloemen, een leliesoort.
Deadvlei
Een andere “must see” is Deadvlei, een uitgedroogde kleipan, midden in de woestijn in de Sussusvlei. De combinatie van de vaak strakblauwe lucht met de rode duinen en de markante zwarte dode bomen zorgen voor een surrealistisch sfeer.
Canyons
En dan de Canyon. Een Canyon wordt gevormd doordat een rivier de bodem stukje bij beetje heeft uitgeslepen. Het mag duidelijk zijn dat dit een jarenlang proces is geweest.
De Fish River Canyon is de één na grootste Canyon in de wereld. Alleen de Grand Canyon is groter. Een kloof van 161 km lang, 550 meter diep en op zijn breedste punt 27 km breed. Imposant dus. En dan is de Fish River Canyon ook nog de oudste kloof ter wereld: 500 miljoen jaar geleden werd de Fish River Canyon gevormd. Je mag tegenwoordig niet meer afdalen in de kloof, er gebeurden teveel ongelukken. Ik ben nog nooit bij de wereldberoemde Grand Canyon in de VS geweest maar volgens kenners is deze Canyon minstens zo imposant. Geen vliegtuigjes over de Canyon of dealen met de drukte; de Fish River Canyon is puur, verlaten en adembenemend mooi.
Sesriem Canyon
De Sesriem Canyon ligt bij de Sossusvlei, een kleine canyon vergeleken met de Fish River Canyon, 30m diep en 2 km lang.
Sesriem komt van 6 riemen (van oryxhuid) die de boeren vroeger aan elkaar knoopten om bij het water in de canyon te komen voor het vee. Je kunt hier wel door de kloof wandelen.
Kuiseb Canyon
De Kuiseb Canyon is gelegen in de Namib-Naukluft Park, ongeveer 165km van Swakopmund en 230 km van Windhoek, en extra bijzonder. Het is een canyon in een canyon. Prachtig om te zien.
De Carp Cliff is een prachtig uitzichtpunt over de Kuiseb Canyon. Het uitzicht is spectaculair.
Rock art
Tot slot de bijzondere rotstekeningen waar Namibië bekend om staat. Denk aan Twijfelfontein die als eerste vindplaats op de Werelderfgoedlijst van Unesco kwam. Een ander bekende rotstekening is The White Lady
Peet Albert's Koppie
Een andere bijzondere plek met rotstekeningen vind je in Peet Alberts Koppie bij Kamanjab in de regio Kunene. Het is de twee na grootste vindplaats van rotstekeningen in Namibië, sommigen rotstekeningen zijn al duizenden jaren oud. Door deze tekeningen communiceerde men met elkaar. Je ziet tekeningen van gemsbokken, leeuwen, giraffes en olifanten en ook geometrische figuren; ik vraag me af wat daar de betekenis van is.
Een dorsland trekker
De naam Peet Albert komt van een Dorsland trekker die op zijn terugtocht uit Angola in 1928 deze rotstekeningen van de San Bosjesmannen ontdekte en deze bijzondere plek zijn naam gaf. Lijkt me veel eer; Bosjesman Koppie is meer passend. Bijzondere plek waarbij je nieuwe tekeningen blijft ontdekken en waarbij je gewoon vrij rond kunt lopen.
Witte pijlen geven de route aan, maar je loopt gewoon over de duizend jaar oude tekeningen. Dat is in Nederland ondenkbaar. Met de vernieling van The White Lady in mijn achterhoofd doe ik wel extra voorzichtig.
Zoekplaatje
Het is een soort groot zoekplaatje, achter elke rots en óp elke rots is er weer een nieuwe verrassing. "Kijk hier een giraffe, is dat een neushoorn?, heb je deze al gezien?" We raken niet uitgekeken. Hier is wel heel veel gecommuniceerd- een soort zenuwcentrum van informatie. Hoog gelegen en omringd door bomen. Een meer dan bijzondere plek, zoals zoveel plekken in Namibië.
Prachtig! De Fish River canyon is mijn favoriet
Ha John, ik snap je, inderdaad zo indrukwekkend