Paarden op Sumbawa Indonesië

De bus wiegt zachtjes heen en weer terwijl we over de weg langs de baai van Bima rijden. Buiten glijdt het landschap van Sumbawa rustig aan ons voorbij. Dan breekt plotseling een stem door de stilte. “Kijk!” roept iemand, wijzend naar de zee. “Allemaal paarden in het water!” klinkt het verbaasd van meerdere kanten. “Wat bijzonder.”
Onze gids, Achoy, knikt. “Dit zie je vaak in Sumbawa,” legt hij uit. “Deze paarden worden getraind voor de races. Sumbawa is beroemd om zijn paardenraces".

Pasola op Sumba

Hij pauzeert even en wijst dan naar het zuiden. “Op het eiland Sumba, net ten zuiden van hier, zijn paarden ook heel belangrijk. Daar draait niet alles om de races, maar ook om de ceremonies. Een van de meest bijzondere is de Pasola, een ritueel waarin ruiters te paard met speren strijden, een oude traditie die nog steeds in ere wordt gehouden".

Oefenen met paarden op Sumbawa in het water

De volgende dag krijgen we de kans om de training van dichtbij te zien. Vroeg in de ochtend zien we in de zee jongens bezig met hun paarden. Het is een prachtig tafereel: de slanke, gespierde paarden staan met hun benen in het water, terwijl de jongens naast hen lopen. Eerst oefenen ze, de paarden draaien kleine cirkels in het water, hun hoeven spatten druppels op die schitteren in het vroege zonlicht.

De jongens geven aanwijzingen

De bewegingen zijn soepel, alsof het water deel uitmaakt van de training. De paarden lijken het gewicht van hun lichaam anders te voelen in de zee, ze stappen voorzichtig maar met kracht. De jongens geven hen aanwijzingen. Ze houden het touw losjes in hun hand, alsof ze de vrijheid van de paarden in dit moment respecteren, maar toch die onzichtbare lijn van vertrouwen behouden.

Cooling down in het water

 Na de training laten de jongens hun paarden dieper het water inlopen. Ze worden liefdevol afgespoeld. Dit is een moment van rust, een soort cooling-down na de inspanning. Het water lijkt alle warmte en spanning van de paarden weg te nemen.

De rol van de paardenverzorgers op Sumbawa

Achoy, onze gids, vertelt over de paarden: “De jongens trainen en verzorgen de paarden die het eigendom zijn van rijke handelaren die de paarden inzetten op de paardenraces.” Er wordt gewed over de uitkomsten van de races die regelmatig gehouden worden. De jongens bouwen dus een tijdelijke, maar intense band op met hun paard, en wanneer het moment komt dat het dier verkocht wordt, is het vaak een emotioneel afscheid. Bij de races zitten niet zij, maar professionele jockeys op de paarden. Het doet me denken aan een verzorgpony zoals wij die kennen, maar dan tegen betaling. 

Paardenmelk op Sumbawa 

De paarden die wij hier zien zijn hengsten , de merries op Sumbawa worden gebruikt voor hun melk. Paardenmelk op Sumbawa is populair, het wordt veel gedronken.

De band tussen paard en de jonge verzorger

De verzorgers zijn heel jonge jongens, net zo soepel en gespierd als de paarden die ze trainen. Na de inspanning steken de jongens en hun paarden de weg over naar het dorp, waar ik ze nieuwsgierig volg. De paarden belanden in een soort stal, die ze delen met hun trainers – ja, de jongens slapen er letterlijk naast. Dat noem ik pas een hechte band. Terwijl ik daar sta te kijken, besef ik hoe moeilijk het moet zijn om afscheid van elkaar te nemen. Voor zowel man als paard, want zelfs na mijn korte ontmoeting zie ik het: dit is niet zomaar werk, dit is liefde en passie.

De paarden zagen we tijdens de Djoser reisreis over de kleine Sunda eilanden. Voor een privé reis kijk op Komodo Prestige