Lake Mburo

Lake Mburo – fietsen tussen zebra’s en naar een bijzonder meer

“Let’s start our bike tour early tomorrow, it can be hot.” Een zin die ik vaker hoor in Afrika, en ondertussen weet ik dat je het advies van de gidsen altijd moet volgen. En dus stappen wij om klokslag 7 uur op de fiets bij de lodge, en rijden bergafwaarts naar de ingang van Lake Mburo National Park.

Rwakobo Rock Lodge bij Lake Mburo

De lodge is Rwakobo Rock Lodge, en zo leuk als het klinkt, is het ook. De lodge ligt bovenop een rots, met kamers en huisjes verspreid over het terrein. In het midden een restaurant in Afrikaanse stijl, met uitzicht waar je u tegen zegt. Tijdens het ontbijt zie ik koeien en impala’s in de verte, apen slingeren nonchalant door de bomen. Ik kan me weinig plekken herinneren waar het uitzicht zó mooi was tijdens het eten.

Klein maar fijn – en fietsvriendelijk

Lake Mburo National Park is een van de kleinere nationale parken van Oeganda, gelegen in het westen van Oeganda - zo’n vier uur rijden van Kampala. Er liggen vijf meren in het park, waarvan Lake Mburo de grootste is.

Fietsen in Lake Mburo

We krijgen goede fietsen mee: met vering, versnellingen en alles erop en eraan. Voorop fietst ranger David, in vol tenue én met geweer. Achteraan rijdt Izaak, als laatste man om ons in de gaten te houden. En ja, ik hoor je denken: fietsen in Lake Mburo? In een nationaal park? Is dat wel veilig?

Geen gevaarlijke roofdieren hier

Dat is dus precies wat Lake Mburo uniek maakt: er leven hier geen gevaarlijke roofdieren. Geen leeuwen, geen olifanten (die lijken gezellig, maar kunnen onaangenaam uit de hoek komen), en de enige roofdieren die ze ooit hadden — luipaarden — zijn extreem schuw. Wel veel zebra’s, antilopen en een paar zéér relaxte giraffes. Het enige dier dat mogelijk een beetje chagrijnig kan worden is de buffel. Maar zolang ze in een kudde staan, heb je weinig te vrezen. Sterker nog: je mag hier gewoon afstappen en dichterbij komen.

Fietsen door een ansichtkaart

De tocht begint vredig, maar dan komt daar de eerste heuvel. En nog één. Gelukkig helpen de versnellingen. Het landschap is prachtig: glooiend, frisgroen, vol grazende dieren. Zebra’s aan je linkerhand, impala’s rechts, en dan — ja hoor — twee giraffes die ons van dichtbij bekijken. Zo dichtbij, dat ik ze bijna kan aanraken.

En tussen de wilde dieren

We stoppen bij een waterplas waar zebra’s en impala’s samenkomen. Het is een van die momenten waarop je beseft: ik fiets hier dus gewoon tussen wilde dieren. Geen hekken, geen motorgeronk, alleen het geluid van vogels, hoefgetrappel en mijn eigen ademhaling die me eraan herinnert dat heuvels echt bestaan.

Een meer met een legende

Net als ik denk dat we terugfietsen naar de uitgang, vraagt David:
“Do you want to see the lake?”
Lake Mburo zelf dus. Het grootste meer van de vijf — en bovendien een meer met een verhaal.

De naam van Lake Mburo

Volgens de legende woonden hier ooit twee broers: Mburo en Kigarama. Op een nacht droomde Kigarama dat het dal waarin ze woonden zou overstromen. Hij smeekte zijn broer mee te verhuizen naar hoger gelegen grond. Maar Mburo lachte dat weg — domme droom, dacht hij. Kigarama vertrok, en ja hoor: die nacht overstroomde de vallei. Mburo verdronk. Sindsdien heet het meer Lake Mburo. De heuvel waar Kigarama zich op tijd vestigde? Juist — die draagt zijn naam.

Bahima eten geen vis

De broers behoorden tot de Bahima, een subgroep van de Ankole, het runderminnende volk dat leeft in deze regio. Sinds de tragedie weigeren Bahima vis te eten — ze geloven dat hun voorouders in het meer leven. Zelfs president Museveni, zelf een Bahima, eet volgens de overlevering geen vis. Wel vlees.

Beroemde Ankole koeien

Net buiten het park zien we de beroemde Ankole-koeien met hun iconische, enorme hoorns. Ze lijken rechtstreeks uit een surrealistisch schilderij te zijn weggelopen. Maar hier ligt ook de schaduwkant van dit idyllische park.

Lake Mauro wordt kleiner

Lake Mburo National Park wordt steeds kleiner. Er verdwijnt land ten gunste van landbouw en vee — officieel allemaal “gemeenschapsontwikkeling”, maar er zijn ook stemmen die zeggen dat de winst vooral bij machtige families terechtkomt. Het park krimpt, langzaam maar zeker. En daarmee ook de ruimte voor zebra’s, giraffes, impala’s en fietsers zoals ik.

Een wat trieste gedachte na een betoverende tocht. Maar misschien juist daarom des te belangrijker om dit soort plekken te blijven bezoeken — en erover te vertellen.

Mogelijkheden in Lake Mburo

Je kunt fietsen in Lake Mburo zoals wij gedaan hebben. In overleg met de ranger maak je een tocht van 2 tot 4 uur. Daarnaast kun je wandelen met een ranger en uiteraard kun je ook met een auto Lake Mburo NP in. 

Meer lezen over fietsen? Klik hier