"Ik snap wel waarom het Isalo National Park het Colorado van Madagaskar genoemd wordt" verzucht ik, als we al even onderweg zijn in het meest bezochte nationale park van Madagaskar, " Jee, wat is het hier heet",
Isalo NP, het Colorado van Madagaskar
Het is heet -heel heet-. Op de een of andere manier associeer ik Colorado-waar ik overigens nog nooit geweest ben-, met hoge temperaturen. Onjuist zo blijkt, het is niet de hitte maar het landschap dat Isalo Nationaal park en Colorado gemeen hebben. Vooral de zandsteen formaties, rotsen in allebei vormen en kleuren, variërend van roodachtig tot grijs, allemaal uitgesleten door eeuwenlange erosie.
Namaza kloof en de Piscine Naturelle
Ook zijn er in Isalo diepe kloven en canyons, waaronder de populaire Namaza-kloof en de Piscine Naturelle. Maar dat niet alleen; schilderachtige oases met zwemplekken, weelderige vegetatie, watervallen en graslanden. En dat allemaal in één park.
Trekking door Isalo National Park
We zijn hier voor een trekking, compleet met overnachting in een tent. Op pad onder leiding van twee ervaren gidsen en vier dragers. Dragers dat klinkt wel vreselijk decadent, vooral als je bedenkt dat het eten verzorgd wordt door de organisatie van de trekking en de tenten met beddengoed straks ook al voor ons klaar staan. Een drager dus voor twee flessen water.
Een drager voor de waterflessen
"Mijn" drager is Camille, de gitarist van de band die gisteravond de sterren van de hemel speelde tijdens het eten in ons hotel. Vandaag is hij vrij en samen met de andere bandleden loopt hij tegen betaling mee met mijn rugzak met daarin twee waterflessen, ondergoed en een toilettas. Mijn nieuwe camera, die zeker een kilo weegt, draag ik zelf. Camille loopt steeds dicht bij me in de buurt, ik mocht eens dorstig worden. Uit een soort schuldgevoel lach ik hem steeds uitbundig toe en biedt hem elke keer als ik drink ook water aan. Iets wat hij steeds glimlachend afslaat.
Respect voor de gidsen!
Ik ben erg onder de indruk van alle gidsen op onze reis door Madagaskar. Zeer kundig en vriendelijk geven ze perfect Engels uitleg. En wat te denken van de koks die onderweg de heerlijkste maaltijden bereiden. In mijn goed geoutilleerde keuken kan ik nog niet de helft bereiden van wat ze hier op een eenvoudig gasstel koken. RESPECT!
Graven in de rotsen van de Bara stam
We beginnen de wandeling meteen al met een pittige klim. Het mooie uitzicht is onze beloning. Antoine, één van de gidsen, wijst op graven die zijn geplaatst in spleten van de rotswanden. " Het Isalo Nationaal park is een heilige plaats voor de Bara stam. Het is een traditionele religie waarbij de voorouders een belangrijke rol spelen en waarbij je veel rituelen, ceremonies en offergaven ziet. De graven zijn vaak versierd met zebu-hoorns en symbolen die de overledenen eren en verwijzen naar de traditionele rol van veeteelt in de Bara-samenleving".
Fady taboe in Madagaskar
Wijzen naar de graven is verboden, dat is fady/taboe in Madagaskar en brengt ongeluk. Evenals wildplassen in de buurt van heilige plaatsen. Toch een voordeel als het zo heet is, een plasstop is niet nodig met al dat gezweet.
Wandelen in Isalo
Met de gidsen heb ik afgesproken dat we de meest gangbare wandeling doen, die zo'n 4 tot 5 kilometer lang is, die afstand lijkt genoeg bij deze temperatuur. Waar ik niet zo de nadruk op moet leggen, zeg ik even later tegen mijzelf. Want wat is het hier mooi!! We hebben het ene vergezicht nog niet gehad of het volgende prachtige uitzicht is te bewonderen. Ondertussen wijzen Antoine en Mario op prachtige bloemen en planten. Veel dieren heb ik nog niet gezien, maar dat kan nog komen.
Palmbomen en varens Piscine Naturelle
Dan zie ik plotseling palmbomen. Het ziet eruit als een fata morgana, ik had ze hier niet verwacht. Het lijkt een soort oase met hemelsblauw water tussen de rotsen - het is alsof ik een ansichtkaart inloop. De natuur heeft duidelijk haar eigen spa-ervaring hier. Ik neem een duik in deze piscine naturelle en kan niet uit over het fantastische uitzicht. Het geluk is echt met ons, want even later komen, heel voorzichtig, de eerste ringstaart maki's polshoogte nemen.
12 kilometer op de teller
We lopen wat af. Na een uitgebreide driegangen lunch met alles erop en eraan, wordt de wandeling steeds pittiger. Ik heb het gevoel dat we toch zeker al zo'n vijf kilometer hebben gelopen. Als we aankomen bij de kampeerplek is iedereen behoorlijk moe. Ik kijk op mijn telefoon, 12 kilometer....
Namaza kloof met Cascade des Nymphes
Van de optie om nog naar de Namaza kloof en de Cascade des Nymphes te gaan maakt niet iedereen gebruik. Lekker onderuit met een biertje op de kampeerplek is natuurlijk erg aanlokkelijk. Met een aantal sportievelingen ga ik op pad. De rugzak laat ik achter, Camille loopt wel mee. We lopen door een diepe kloof met grote rotsblokken, het is er vochtig en dus ook glibberig. Camille houdt me goed in de gaten en wijst waar ik mijn voeten moet zetten op de grote rotsblokken.
Jurassic Park vibes
Voetje voor voetje over natte richels, klimmen over de grote keien, het is prachtig. De kloof doet we denken aan een Jurassic Park met de planten, varens en rotsen. Het zou me niets verbazen als er nu dinosaurus door de kloof komt rennen.
Zwarte en blauwe pool in Isalo NP
Van verre hoor ik het gekletter van het water al. We lopen eerst naar de zwarte en dan door naar de blauwe pool. Tijd om te zwemmen is er niet, je kunt niet in het donker door de kloof lopen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het niet erg vind. Het drankje bij de kampeerplek lonkt. Evenals het bed na het eten. Om 7 uur heerst er volledig rust op het kampeerterrein, je hoort alleen de insecten nog zoemen.