Buffels wachten
Het is vroeg, op de markt is het nog rustig. De buffels snuiven en schrapen met hun hoeven, even verderop herschikken de verkopers de verschillende soorten fruit en groenten- bij elkaar gehouden door een touwtje. Alles in gereedheid voor een drukke marktdag.
Elke zondag marktdag in Bac Ha in het noorden van Vietnam
Elke zondag komen de bewoners van de omliggende dorpen-de etnische minderheden uit de omgeving- hier naar de wekelijkse markt. Inkopen doen, bijpraten en het haar knippen. Veel bedrijvigheid en gezelligheid. Aan de kleding kun je zien tot welke groep ze behoren. Groenten en fruit, vlees, buffels en honden; alles is hier te koop. Iets verderop de kramen met de luxegoederen.
Verkoop van peperkorrels
De verkopers zijn in afwachting van de eerste klanten. Zij ook. Ze legt de kleine zakjes gevuld met peperkorrels in een rechte lijn. Ik loop langs haar kraam en zie in mijn ooghoek het bruine vestje met het blauwe shawltje. Ik draai me om. Ze is het niet- hoe zou mijn Oma hier kunnen zijn- op deze streekmarkt in Noord-Vietnam. En is ze het ook wel. Hetzelfde postuur, dezelfde kleding en nu ik beter kijk, dezelfde zachte blik in de ogen. Ze ziet me kijken. Aarzelend loop ik naar haar kraam. Ze houdt een zakje peperkorrels omhoog en ik steek mijn duim op.
In haar kraam
Ze gebaart dat ik moet gaan zitten op de enige stoel van haar kraam. Als er klanten komen wil ik opstaan. Haar hand op mijn arm, ik moet blijven zitten. Gewoon in haar kraam. Ik hoor bij haar. Ik blijf de hele ochtend.
Herinneringen aan mijn Oma
Ik glijd in de vanzelfsprekendheid die ik ken. Mijn Oma in de moestuin en ik haar hulpje. Zij plukt appels. ik hang ondersteboven aan de kloppaal en kijk. Later fietsen we naar de buurtwinkel, 6 kilometer verderop. Oma zingt de hele weg-ik zwijgend achterop-mijn handen om haar middel. ’s Avonds na het eten komt de teil op tafel en wast ze mijn lange haar. Na afloop moet ik op de vloer voor de kachel blijven zitten, dan kan het beter drogen. Ik met mijn rug tegen haar benen, zij achter mij op een hoge stoel. Ze leest een boek. Ik spin als een kat.
Verdriet omdat hij afscheid moet nemen van deze lieve puppy's.
