Oryxen onderweg
Namibië mag dan een van de dunbevolktste landen ter wereld zijn, dieren zijn er in overvloed. Vanzelfsprekend in de wildparken, maar daar niet alleen. Grote kans om onderweg een oryx te spotten of een paar grappige struisvogels, giraffes die je aankijken vanachter een boom langs de kant van de weg en kleine salamanders die genieten van de zon op een rotstekening, Namibië heeft heel veel dieren en heel veel verschillende soorten. Hier lees je waar je al deze dieren kunt spotten.
Dieren in Etosha national park
Met een drankje in de hand vertrekken we na het avondeten zo snel mogelijk naar de waterhole, een verlichte drinkplaats dichtbij Halali in Etosha. Als ik aankom zie ik al verschillende mensen zitten op de stenen onder een soort afdak op afstand van de waterplaats. Er is nog niets te zien, toch is iedereen doodstil. In afwachting van de dieren die hopelijk zullen komen. Het wordt snel donker hier, gelukkig is de drinkplaats verlicht. We worden niet teleurgesteld. Eerst arriveren er drie neushoorns, even later komen olifanten. In stilte geniet ik van dit bijzondere schouwspel. Ik blijf er uren zitten.
Halali ligt in Etosha, het grootste natuurpark van zuidelijk Afrika en het belangrijkste natuurreservaat in Namibië. Bijna net zo groot als België en het is het meest fantastische park om een safari te maken!
Heb je ooit 50 olifanten achter elkaar zien lopen? Grote kans dat je dat hier ziet. Een giraffe die drinkt bij een waterhole? Ja, en dan in combinatie met een kudde olifanten, veel zebra's en, als je geluk hebt, ook nog een leeuw. Veel bijzondere vogels ook, zoals de secretaris vogel.
Mijn laatste vinklijstje; Leeuwen, olifanten, luipaarden, giraffen, cheeta's, hyena's, neushoorns, springbokken, zebra's, koedoes, jakhalzen en heel veel verschillende soorten vogels. De buffel zul je hier niet tegenkomen; Etosha is te droog voor ze.
De naam Etosha betekent groot wit gebied
Het verwijst naar een gelijknamige zoutpan van 5000 km2 dat een oost-west lengte heeft van ongeveer 120 kilometer en op de breedste plaatsen 70 kilometer breed is. Het is deze zoutpan (met waterbronnen!) waardoor dieren worden aangetrokken. Hoewel de zoutpan in verbinding staat met rivieren krijgt het gebied nauwelijks water. Als er water in de pan staat is dit veroorzaakt door regens; het water droogt echter weer snel op.
Er zijn drie toeristenkampen in het park: Namutoni, Halali en Okaukuejo. Hier kun je overnachten in een lodge of op het kampeerterrein. Je komt in Etosha via één van de vier gates, Namutoni in het oosten, Nehale in het noorden, Galton gate in het westen en de Anderson gate in het zuiden. De openingstijden van de gates zijn gekoppeld aan zonsopkomst en zonsondergang. In Etosha mag je geen plastic meenemen en niet uitstappen behalve op de aangegeven plaatsen, handig als je een toiletstop moet maken.
Seizoenen in Etosha
Etosha heeft twee seizoenen; het natte seizoen van november tot mei en het droge seizoen van juni tot oktober. In het droge seizoen kun je het beste de dieren spotten omdat ze dan komen drinken bij de waterholes.
Oorspronkelijk werd Etosha bewoond door de San; de laatst overgebleven San werden echter in 1954 door de Zuid-Afrikaanse machthebber verdreven.
Dieren in de woestijn bij Swakopmund
Wie denkt dat er in de woestijn niets leeft moet beslist een Living Desert tour doen vanuit Swakopmund.
Tijdens deze "Kleine dieren van de woestijn" tour ga je samen met een gids op zoek naar de diertjes die leven in de zandduinen van de woestijn.
Grote kans om gekko’s, de sidewinder snake, spinnen en torren te zien.
Zonder Tom de gids zou ik voornamelijk veel zand zien. Hij ziet heel veel meer. Minieme sporen, verstoringen in het zand of gaatjes in de grond onder bosjes, Tom spot alle sporen in het ogenschijnlijk verlaten landschap. Geen garantie, ook hier geldt hetzelfde als voor alle safari's: het weer, het tijdstip en wat geluk spelen allemaal mee.
Tom spreekt met ontzag over de natuur en behandelt de dieren ook met groot respect. Als de dieren worden uitgegraven worden ze voorzichtig weer terug gezet of beschermd gezet, zodat ze weer hun gewone weg kunnen gaan.
Absoluut de moeite waard en zeer leerzaam.
Flamingo's
In het National Park is de overheid net achter de duinen bezig met de aanleg van rietvelden en meertjes. Dit ten behoeve van de watervogels, zoals honderden flamingo’s. Een extra reden om hier naar toe te gaan. De flamingo's zijn te vinden in de lagune van Walvisbaai. Als je geluk hebt zie je er duizenden tegelijk, sierlijk rondstappend of vliegend.
Pelsrobben in Cape Cross
Het horen en zien vergaat je bij Cape Cross, een landpunt ongeveer 100 kilometer ten noordenvan Swalopmund. En dan heb ik het nog niet eens over de penetrante geur die hier hangt. De kreten die je hoort doen denken aan het geblaat van geiten, maar het zijn pelsrobben. En niet zo weinig ook; de ramingen lopen uiteen van 70.000 tot 250.000 exemplaren. Een ongekend grote kolonie dus hier aan de kust. Je kunt de pelsrobben bekijken, het veiligst doe je dat vanachter een hekje. Aaien is absoluut verboden, ze kunnen bijten en dragen ziektes bij zich. In oktober is het helemaal feest hier, dan komen de mannetjes vechten om de vrouwtjes, buiten het paarseizoen zie je ze niet. Een jaar na de paring worden de jongen geboren, die moeten vrezen voor jakhalzen die op de loer liggen.
