Route 62 Zuid-Afrika

Montagu, Barrydale, Ladismith, Calitzdorp... Grote kans dat deze namen je niets zeggen. Toch liggen ze aan de langste en de mooiste wijnroute van de wereld; de Route 62 in Zuid-Afrika. Tijd dus voor een kennismaking met deze prachtige weg langs kleine plaatsen op het Zuid-Afrikaanse platteland. Bergpassen, weelderige wijngaarden, droge vlaktes en ook heel veel groene delen. De hele route is elke keer anders en bovendien heel goed onderhouden, gelukkig geen last van pothole's hier. De gastvrijheid van de lokale bevolking maakt de reis nog specialer.

Van Oudsthoorn naar Montagu over de Route 62

Eerst even de feiten. De officiële Route 62 is 850 kilometer lang en loopt van Aston in het westen naar iets na Kareedouw in het oosten. Het mooiste en ook bekendste deel  van de route loopt van Oudsthoorn naar Montagu. De meeste mensen rijden vanuit Kaapstad richting het oosten via N2 en de Gardenroute. Op de terugweg rij je op de N2 via George omhoog en dan bij Oudsthoorn via de route 62 weer richting Kaapstad. 

Oudsthoorn op de Route 62

Al zolang ik hier kom zitten de verkoopsters met hun struisvogelproducten bij de kerk. Heel handig om stof af te nemen zo'n plumeau van veren, maar onmogelijk om mee te nemen. Oudtshoorn is dé struisvogelhoofdstad van de wereld. Vroeger was dit hier echt big business, nu worden de producten minder verkocht, maar zijn nog steeds veel struisvogelfarms in de omgeving die de vogels houden voor hun veren, leer en vlees.

Cango Caves en Swartberg Pass

In de stad zelf is niet veel te doen. Je kunt hier stoppen voor een kopje koffie en doorrijden naar de spectaculaire Cango Caves die iets buiten Oudsthoorn liggen. Stalactieten en stalagmieten, het ezelsbruggetje voor het verschil tussen de twee ben ik nooit vergeten. Als je verder doorrijdt kom je bij de Swartberg Pass, zonder overdrijven een van de mooiste passes die ik ken. Een leuke lunchplek is Kobus se gat, waar je mountainbikes kunt huren. 

Kobus se Gat

Buffelsdrift

Buffelsdrift, een gamelodge iets buiten Oudsthoorn,  is ook de moeite waard. Je kunt hier overnachten of als daggast een tour maken naar de stokstaartjes, olifanten en leeuwen. Buffelsdrift heeft de Buffelsdrift Foundation, waarmee ze bijdragen aan natuurbeschermings- en gemeenschapsinitiatieven. Er worden olifanten opgevangen waarvan de ouders door stropers zijn gedood in het Kruger park en de leeuwen die hier zijn, werden als welp in gevangenschap geboren en kunnen daarom nooit in het wild worden vrijgelaten. Buffelsdrift werkt nauw samen met Cape Nature. Je kunt zowel de leeuwen als de olifanten van dichtbij zien. Het is een beetje een Catch 22. Aan de ene kant is het not done om zo met de dieren op de foto te gaan of om het voeren te zien. Aan de andere kant krijg je meer informatie over de dieren en het belang van natuurbehoud en draagt het geld bij aan het goede doel. Bovendien ondersteunen ze de mensen in de lokale gemeenschap. Buffelsdrift is ook aan te raden als je dieren wilt zien in een gebied waar er geen malaria is.
 Meer informatie lees je hier. 

Calitzdorp

Het toeval wil dat Calitzdorp een van de eerste plaatsen was die ik bezocht in Zuid-Afrika. Mijn vrienden uit Kaapstad vragen zich altijd af wat ik zo mooi vind aan deze plaats. Eerlijk is eerlijk, veel is niet te beleven, maar ik hou van deze sfeer. Witgeschilderde huizen, lege straten, een oude kerk en niet te vergeten de beste port van Zuid-Afrika. Je hebt hier Boplaas en Die Krans met bekroonde wijnen, port en de beste whisky van Zuid-Afrika. Laat voor de zekerheid de wijn in bolletjes plastic inpakken, dan kan het gewoon mee in de koffer.

De negatieve kant van de wijn

Al deze wijn heeft ook een keerzijde. Er zijn veel mensen met een drankprobleem in deze regio. Vroeger werden de farm medewerkers in wijn uitbetaald, nu staan ze op vrijdag in lange rijen voor de plaatselijke liquor shop. Er worden veel kinderen geboren met FAS. De serveerster van het leuke restaurant waar we stoppen voor lunch, en die ik al langer ken, is in tranen als ik haar vraag hoe het met haar gaat. "De vriend van mijn dochter heeft zich dood gedronken, hij was pas 26 ".

Ronnies sex shop

Over naar een luchtiger onderwerp. Vanuit Calitzdorp rij je door naar de volgende stop die je niet mag missen, Ronnies Sex Shop. Door een vermelding in the lonely planet is deze kroeg wereldberoemd. What's in a name?  Het verhaal is dat de vrienden van Ronnie tijdens zijn afwezigheid de naam een leuke toevoeging gaven. Ronnies shop werd Ronnies sex shop. Sex sells, dat blijkt wel weer. Het is een originele plek met BH's aan het plafond waar je onderweg een drankje kunt doen. Verder gebeurt er hier niets spannends..tenminste niet dat ik weet.

Motorrijden populair op de route 62

Ronnies sex shop is ook populair bij de motorrijders die  je veel ziet onderweg op deze route. Ik rij geen motor, maar ik snap de voorliefde voor deze weg wel. Bochtige wegen en uitdagende bergpassen, zoals de Tradouw Pass en de Swartberg Pass, maar ook hele stukken mooi asfalt en enkele onverharde secties, ideaal voor avontuurlijke rijders. In vergelijking met andere populaire routes in Zuid-Afrika, zoals de N2, is Route 62 minder druk. Ook fijn lijkt me, als je op de motor zit. 

Barrydale

Barrydale verderop gelegen, is weer een heel andere plaats dan Calitzdorp. Een lange straat met een aantal guesthouses en restaurants en een benzinepomp. De leukste stop is Diesel en Cream met een bonte verzameling van curiosa en heerlijke koffie. 

Montagu op de route 62

Tot slot de laatste plaats op de route 62 richting Kaapstad, Montagu. Grote kans dat je zakjes noten en gedroogd fruit hebt zien liggen tijdens een benzine stop onderweg in Zuid-Afrika. Montagu is het centrum van deze producten. Maar dat niet alleen, je vindt er warmwaterbronnen en er zijn tal van fiets en wandelroutes. Montagu is een pittoresk stadje en zeker de moeite waard om een nacht te blijven mocht je de tijd hebben . Huizen met witgekalkte gevels, rieten daken, en sierlijke veranda's met gietijzeren hekwerk. Kaaps-Hollandse architectuur, Victoriaanse huizen en Edwardiaanse gebouwen. 

Ghost tour in Montagu

Naast ons hotel the Montagu Country hotel zit het kantoor van flying feet. Marcella van Zyl is de gids die ons meeneemt voor een ghost tour op oma fietsen in het stadje. Marcella, jasje met studs en kettingen en een indrukwekkende Mad hatter hoed blijkt een goedlachse dame die de geesten niet al te serieus neemt. Onderweg vertelt Marcella over de historie van Montagu, het stadje dat in 1851 is gesticht door John Montagu. We stoppen bij het waarschuwingsbord voor overstekende katten, speciaal geplaatst voor de bekende katten Fatcat en Heather die bijzondere gaven bleken te hebben.

Voetstappen op de gang

Het hotel waar we even later stoppen heeft ook veel geesten op bezoek gehad. Voetstappen op de gang maar niemand te zien. De bekende geesten goeroe Tank heeft het na onderzoek bevestigd; het waren de geesten. 

We eindigen de tour bij een verlaten huis in een donkere straat. Marcella vertelt over het kleine meisje dat hier vaak gezien is. Er zijn veel verhalen over de grapjes die ze uithaalde met de mensen in deze straat. Mijn collega Paddy blijkt na afloop in het hotel haar dure multi vocale bril te zijn verloren. In het donker rijden we met de auto door Montagu, in de ijdele hoop dat we de bril kunnen vinden zo laat op de avond. Uiteindelijk zien we in de donkere straat voor het verlaten huis iets schitteren in het maanlicht. Het is de bril.