Naar Kampung Naga
Tijdens de Djoser reis Java Bali rijden we vanuit Bandung naar Pangandaran. Je bent hier in West Java waar de Soedanezen de dominante bevolkingsgroep vormen. Naast het Bahasa wordt hier ook Soendanees gesproken. Terima Kasih wordt Hatur nuhun. Daar waag ik me niet aan, ben al blij dat ik een paar worden Bahasa ken.
Traditionele manier van leven
Onderweg staat een bijzondere stop op het programma; we bezoeken Kampung Naga, een authentieke kampung op Java, kampung Naga, een dorpje waar de mensen vasthouden aan een traditionele manier van leven zoals ze dat al decennialang doen en die van generatie op generatie overgaat.

De gids zit in vergadering
Ik heb voor dat we aankomen contact met onze gids ter plaatse die zelf in Kampung Naga woont. Pak Uju zit nog in een vergadering in het dorpje maar hij verwacht dat hij op tijd klaar is om ons rond te leiden. Mocht dat niet lukken dan zal hij een jonge dorpsgenoot vragen de honneurs waar te nemen. Je kunt namelijk niet alleen het dorpje in. We parkeren de bus op de parkeerplaats vlakbij de ingang van het lagergelegen dorpje en wachten op onze gids. Vooraf vraag ik me af hoe het zal zijn. Een traditioneel dorp, leven volgens oude tradities en gebruiken en ook zonder elektriciteit en stromend water, alleen het stromende water van de rivier waar het dorpje aanligt.

Authentieke kampung; kampung Naga
Gaan wij zo een soort Openluchtmuseum in? Of is dit een gewone Kampung? De Kampungs die ik tot nu toe bezocht heb in Indonesië zijn erg de moeite waard, je krijgt een goed beeld van het dagelijks leven van de bewoners. Niets afgescheiden tuinen en huizen. De gemeenschappelijkheid overheerst en de gezelligheid ook. Ik kan me niet voorstellen dat de Kampungs een programma hebben tegen eenzaamheid. Oké, er is ook weinig privacy, dat is dan weer de andere kant van de medaille. Mijn Oma zij vroeger al; een dame op straat, maar wie weet hoe het in huis gaat. Dat loopt hier volledig door elkaar.


Kampung Naga is een kleine Kampung
In Kampung Naga wonen 300 mensen, 107 families en er staan 100 huizen.

Dorp van de draak
Langs de parkeerplaats staat een aantal stalletjes waar je drankjes en souvenirs kunt kopen. Het is er rustig, het is in geen opzicht de toeristenfuik zoals je die bij de Borobudur en de Pramanan tegen komt. Wel veel enthousiasme. Na twee jaar stilte door Covid is onze komst zeer welkom. Onze gids Tiku is ook blij. Breed lachend verwelkomt hij ons en excuseert Pak Uju die nog steeds in vergadering zit.
We lopen de toegangspoort door en dalen een lange stenen trap af. Daar ligt Kampung Naga. Het dorp van de draak.

Alle huizen op dezelfde manier gerangschikt
De traditionele huizen mooi gerangschikt in de vallei, omringd door prachtige groene rijstvelden Spelende kinderen met hun voeten in het water waar grote karpers rondzwemmen en een oudere vrouw die onverstoorbaar doorgaat met het stampen en schudden van rijst en onze komst niet opmerkt.

Muren van mest en het dak van suikerpalm
In het dorpje zelf hangt een rustige sfeer. We lopen door de smalle straatjes en langs de traditionele huizen. Alle huizen zijn hetzelfde en worden met de gevels in de richting van de rivier gebouwd. Tiku nodigt ons uit in zijn huis. De muren zijn gemaakt van gedroogde mest en het dak is van bladeren van de suikerpalm. We doen onze schoenen uit en betreden behoedzaam het schone en lege huis. De moeder van Tiku serveert thee in kleine glaasjes. Ik zie de olielampen aan het plafond.

Vergaderen met elkaar
Buiten zit een groep vrouwen voor de centrale vergaderhal waar gids Pak Uju nog druk in overleg zit. Ik vraag of ik door de ramen mag kijken. Dat mag. In een kring zitten een aantal dorpsbewoners met elkaar te praten. Ook hier weer een rustige en vredige sfeer. Een belangrijke rol bij het nemen van besluiten in het dorp is weggelegd voor het dorpshoofd. Maar niet door hem alleen; overleg en communicatie met anderen is het sleutelwoord. Ik ken wel een aantal mensen die hier een goed voorbeeld aan kunnen nemen. Die gebaat zijn bij een praat sessie waarbij je ook naar anderen luistert.
Tiku vertelt dat de oude rituelen hier nog steeds gevolgd worden; men raadpleegt de maankalender (zouden de zusjes van Lexmond hier hun inspiratie opgedaan hebben?) en er zijn vaste dagen waarop bepaalde onderwerpen besproken worden. Er is een maandelijkse processie naar de oprichter van het dorp.
Lees meer over bijzondere gebruiken op een ander eiland van Indonesie; Sulawesi. De dodencultuur in Tana Toraja Sulawesi
Saamhorigheid, structuur en sociale interactie
We lopen naar de rivier en daarna weer alle trappen op naar de uitgang. Geen stromend water en geen elektriciteit, maar wel veel saamhorigheid en gelijkwaardigheid. Ik vraag me af, wat is eigenlijk belangrijker?

Kampung Naga heeft mijn hart gestolen.
Ook hier naar toe? Klik voor meer info over de 18 daagse Djoser reis naar Java en Bali
